Λομπέλια

Φυτό δηλητηριώδες σε μεγάλες ποσότητες, που όμως έχει πολύ σημαντική φαρμακευτική χρήση. Θεωρείται ότι αποτελεί το καταλληλότερο βότανο για την αντιμετώπιση του κρυολογήματος. Έχει αντισπασμωδικές ιδιότητες και αποτελεσματική δράση κατά του βήχα, της βρογχίτιδας, του πυρετού και της ρινικής καταρροής.

Είναι κατ εξοχήν φαρμακευτικό με ναρκωτικές, εμετικές και αντιασθματικές ιδιότητες. Στη φαρμακοποιία χρησιμοποιούνται τα φύλλα της, τα γνωστά ως Herba Lobeliae.

Χρησιμοποιείται επίσης, ως ισχυρό αντισπασμωδικό για τις διαταραχές του αναπνευστικού και μυϊκού συστήματος. Επίσης χρησιμοποιείται ως αποχρεμπτικό, εφιδρωτικό και για να προκαλέσει εμετό. Πολλές φορές η Λομπέλια χρησιμοποιείται από τους βοτανοθεραπευτές για την αντιμετώπιση του στερητικού συνδρόμου από το σταμάτημα του καπνίσματος. Η γαλάζια Λομπέλια είναι γνωστή στην ομοιοπαθητική για τη διάρροια.

Η Λομπέλια υιοθετήθηκε από τη σχολή της βοτανολογίας ως το βασικό χαλαρωτικό της φάρμακο. Τη χρησιμοποιούσαν για την αντιμετώπιση των πόνων από σπασμούς, πράγμα που το επιτυγχάνει χαλαρώνοντας τους ιστούς μάλλον παρά προξενώντας κάποιο ναρκωτικό αποτέλεσμα ,όπως το όπιο.

Η λοβελίνη, ένα από τα βασικά αλκαλοειδή του φυτού, διεγείρει το αναπνευστικό σύστημα, ενώ η ισολοβινίνη δρα χαλαρωτικά. Αναφέρεται για τη λοβελίνη πως διαθέτει πολλές από τις φαρμακολογικές ιδιότητες της νικοτίνης, αφού πρώτα διεγείρει το κεντρικό νευρικό σύστημα και ύστερα, διαδοχικά, το καταστέλλει ισχυρά. Οι βορειοαμερικανοί Ινδιάνοι την κάπνιζαν αντί για ταμπάκο, αλλά σήμερα χρησιμοποιείται κατά κάποιο τρόπο για την αντιμετώπιση του στερητικού συνδρόμου από το σταμάτημα του καπνίσματος. Έμπλαστρα και εντριβές Λομπέλιας χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία διαστρεμμάτων, μυϊκών σπασμών και μωλώπων, χάρις στη χαλαρωτική και διεγερτική δράση του φυτού.